Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Φιλιά εις τα... "αδικοχαμένα" παιδιά

Πάνω από 75.000 Εβραίοι ζουν στην Ελλάδα πριν τη γερμανική εισβολή. Στο τέλος του πολέμου, χάνονται περίπου 67.000, εκ των οποίων οι 13.000 είναι παιδικές ψυχές. Πέντε παιδικά πρόσωπα κατάφεραν να διαφύγουν και συνεπώς, να σωθούν από τα κρεματόρια και τη φρίκη του Άουσβιτς. Οι προσωπικές τους ιστορίες ξεδιπλώνονται μέσα από κοντινά πλάνα, συνεντεύξεις και προσωπικά αρχεία σε ένα ντοκιμαντέρ 115' του Βασίλη Λουλέ στην Ταινιοθήκη Ελλάδος.
Εικόνες από το παρελθόν της απότομης ενηλικίωσης αυτών των παιδιών που σώθηκαν, χάρη σε οικογένειες Χριστιανών, μπλέκονται με το παρόν και δημιουργούν στον παρατηρητή μία αδήριτη ανάγκη να παρέμβει στην ελληνική ιστορία και να αλλάξει την αιματηρή πλοκή.
Στην αρχή, οι Γερμανοί κινούνται διακριτικά... Στη συνέχεια, τα εβραιόπουλα υποχρεούνται να φορούν επάνω τους, τους "κίτρινους αστέρες" για να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα παιδιά, ενώ, παράλληλα απαγορεύεται να μπαίνουν σε τραμ για να φτάσουν ή να γυρίσουν από το σχολείο.
 Ο ρατσισμός πιστοποιείται από την τρυφερή κιόλας, ηλικία και οι επόμενες κινήσεις δρομολογούνται από την απόφαση των Γερμανών να εξαπατήσουν τους εβραίους της Θεσσαλονίκης και άλλων ελληνικών πόλεων, μέχρι την Κρήτη, για να τους μεταφέρουν στο Άουσβιτς.
Η ζωή των πέντε παιδιών που σώζονται, δε θυμίζει σε τίποτα, την ανεμελιά που συνοδεύει αυτή την ηλικία. "Δεν θυμάμαι να ’παιζα εκείνον τον καιρό" , αναφέρει χαρακτηριστικά μία από τις Εβραίες γυναίκες που μιλούν, ενώ η Ροζίνα ζούσε κλεισμένη με τα αδέρφια της μέσα σε ένα σπίτι Χριστιανών, με μοναδική διέξοδο την ταράτσα. «Το κλείσιμο μετριέται με μέρες. 548 μέρες κλεισμένοι. Κάθε μέρα ήταν κέρδος ζωής».

Εικόνες από ράγες του τραίνου με προορισμό τα γερμανικά στρατόπεδα, καθώς και ερασιτεχνικά βίντεο από το Άουσβιτς με χιλιάδες πεταμένα ρούχα παιδιών στα συντρίμμια και μαλλάκια κομμένα αποτυπώνουν τη φρικαλεότητα του πολέμου. Ο αγρός με τα λουλούδια αποτελεί ανάμνηση ενός, εκ των πέντε αφηγητών, ο οποίος μαζί με τη γιαγιά,  μαζεύουν χαμομήλι για να "γιατρέψει" τις πληγές του μπαμπά όταν γυρίσει από τον πόλεμο...
Ωστόσο, ο πατέρας δεν επιστρέφει ποτέ... Καταφέρνει να στείλει μονάχα, ένα γράμμα, πριν βρει τραγικό τέλος στο Άουσβιτς, στο οποίο αποχαιρετά την οικογένειά του με τη φράση: «Φιλιά εις τα παιδιά».
Οι λεπτομέρειες της προβολής είναι πάρα πολλές, άλλο τόσο και τα συναισθήματα που ακολουθούν... Σκοπίμως, δεν ανέφερα τα ονόματα των αφηγητών γιατί αξία έχει η ιστορία και όχι, το όνομα, η φυλή, η θρησκεία, το φύλο. «Έχω απαλλαγεί από το μίσος. Μισώ μόνο εκείνους που πάνε να τους μιμηθούν», αναφέρει μία από τις γυναίκες του ντοκιμαντέρ και αυτή είναι ίσως, η φράση που περικλείει μέσα της, όλα τα νοήματα...
 

5 σχόλια:

  1. Νομίζω αυτό το ντοκιμαντέρ μας συγκλόνισε και το ίδιο θα πει και όποιος το δει, πραγματικά καταπληκτικό. Οι ιστορίες, ωστόσο, μέσα στη φυσικότητά τους, τόσο σπαραξικάρδιες. Το μυαλό δεν μπορεί να χωρέσει τόση αγριότητα, τόσο φόβο, τόσο μίσος, τόση απανθρωπιά...
    Μακάρι να μαθαίναμε, Ελενάκι μου, από αυτά, αλλά δυστυχώςμ δεν συμβαίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς έτσι, Παναγιώτα μου!
    Οσο υπάρχουν εκείνοι που μιμούνται τους παραπάνω, δεν υπάρχει ελπίδα...
    Μακάρι, όμως, να παρουσιάζονται διαρκώς τέτοιου είδους ντοκιμαντέρ για να ενημερώνεται ενδελεχώς ο κόσμος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου Έλενα! Τυχαία μπήκα στο blog σου χθες, και πέρασα εκείνη τη χαρακτηριστική φάση της "γρήγορης ανίχνευσης": εκεί όπου μια γρήγορη ματιά αρκεί για να διαπιστώσεις αν το blog έχει να σου προσφέρει κάτι ή όχι. Το δικό σου blog το είχε, να μαι λοιπόν. :)

    Διάβασα κάποιες από τις παλιές σου αναρτήσεις, για παράδειγμα εκείνη με τις συμβουλές για το 2012 (που θα μπορούσε να αφορά κάθε χρόνο), έπιασα τον εαυτό μου να κουνάει το κεφάλι με επιδοκιμασία...

    Όσο αφορά τον ρατσισμό, (ειδικά στις μέρες μας που αναβιώνει τόσο έντονα), πρόκειται για πολύ σημαντικό θέμα και μακάρι να είχε ο καθένας την ευαισθησία να νιώσει τη σημαίνει.

    Αυτά τα ολίγα ως πρώτη επαφή, σε χαιρετώ!

    κούνελος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. * τι σημαίνει. Διορθώνω και ορθογραφικό. Ψυχαναγκασμός/τελειομανία alert. :PPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς σε βρήκα!!!
    Χαίρομαι πάρα πολύ που θεώρησες ότι το blog μου έχει κάτι να σου προσφέρει!
    Εύχομαι και σε σένα καλή συνέχεια με πολλές και δημιουργικές ιδέες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή